5 weken door Ecuador reizen met onze zoon van net een jaar, dwars door het Amazoneregenwoud, naar het zuiden, op en neer naar de Galapagoseilanden, een citytrip naar hoofdstad Quito en tot slot nog Cotopaxi Nationaal Park. Wat een avontuurlijke reis was het! We hebben van alles meegemaakt, van ziekenhuisbezoekjes tot snorkelen met zeeleeuwen.
Zoals zoveel reizen begon ook onze op Schiphol. We begonnen aan een 10 uur durende vliegreis met KLM. De stewardessen gaven ons veel aandacht en waren erg onder de indruk dat we met een kindje van een jaar naar Ecuador reisden. We vertelden dat we vrienden van ons gingen bezoeken en dat zij ons hadden geholpen met de voorbereidingen. Nathan, onze zoon, deed het zo goed tijdens de vliegreis. Hij viel na het eerste uurtje in de draagzak in slaap en werd na 3 uur pas weer wakker. Hij at wat, keek wat filmpjes (dat hield hij helaas niet lang vol) en hij liep wat rond door het vliegtuig met Chris, mijn man.
Op het vliegveld van Quito, Aeropuerto Internacional Mariscal Sucre, stond een vriendin van onze vrienden ons op te wachten. Onze vrienden waren namelijk niet in Ecuador, maar in Europa. Dat wisten we trouwens wel. 😉 Zij zouden 2 weken later weer in Quito zijn. Nadat we onze piepkleine huurauto hadden opgepikt, begeleidde de vriendin ons naar het appartement van onze vrienden. We besloten vroeg te gaan slapen, want de volgende dag zouden we al vroeg naar het Amazonegebied rijden.
Even wachten…
Het avontuur begon al eigenlijk al toen we in de auto stapten en we na een paar uur rijden in een file terecht kwamen. We hadden berekend dat de hele rit 5 uur zou duren, maar daar kwamen flink wat uurtjes bij. We stonden muurvast, en na een tijdje stapte mijn man toch maar uit de auto en om te kijken waarom we niet verder konden. De brug bleek open te liggen en het zou nog zo’n 2 uur gaan duren voordat dat verholpen was. En aangezien er geen andere weg was naar het Amazonegebied besloten we er maar het beste van te maken. Met onze 1 jarige zoon. In de bloedhete zon! En je zag het vast al aankomen, na 2 uur zat er nog steeds geen beweging in het verkeer. En dus ging mijn man maar weer even polshoogte nemen. Opnieuw vertelden ze hem dat ze zeker nog 2 uur nodig zouden hebben.
Zomaar in de Amazone
Lang verhaal kort: we kwamen om 20.00 uur aan op bestemming in plaats van 14.00 uur. Al die tijd in de auto bleven we beiden heel rustig, ondanks dat we stiekem wel erg gespannen waren. Vooral toen we in het pikkedonker ons hotel niet konden vinden. Pas toen we in bed lagen durfden we met elkaar te delen hoe we ons hadden gevoeld. Gelukkig waren we veilig aangekomen en konden we eindelijk van de jungle om ons heen gaan genieten. We zaten aan de rand van de Amazone, in Puerto Napo om precies te zijn. De lodge (Cotococha Amazon Lodge) was ontzettend mooi! We hadden een geweldig grote en mooie hut tot onze beschikking, aan de rivier. Er was een mooi zwembad en ook het eten was fantastisch. Het bracht ons even terug naar onze reizen door Oeganda.
Pas toen we in bed lagen durfden we met elkaar te delen hoe we ons hadden gevoeld.
Het Amazonegebied is enorm, dus moesten we met een kleintje erbij een keuze maken wat we wilden zien. We kozen voor een tocht door de jungle, goud zoeken en chocolade maken. Aan dat laatste kwamen we (helaas) niet toe. Ons zoontje Nathan kreeg de derde dag namelijk heel hoge koorts. Die hele nacht maakte ik me best zorgen. De volgende dag gingen we direct naar het ziekenhuis in Puyo. Daar kregen we goede (en gratis) zorg van Engels sprekende doktoren. Nathan bleek een keelontsteking te hebben en was weer aan de beterende hand. Gelukkig viel het allemaal mee!
Bergen en watervallen
Onze volgende bestemming lag op ongeveer 3 uur rijden. De afstanden zijn kort, maar door de slechte en bochtige wegen duurt een reis vaak veel langer. Nathan hield zich wederom goed in de auto, zolang hij sliep. Zodra hij wakker werd, stopten we om wat te eten en te spelen. We moesten daardoor wel heel relaxed zijn en onze tijd nemen. In Baños sliepen we in Hosteria Finca Chamana Pamba, een uniek hotel gerund door een Duitse familie die al jaren in het stadje woont. Naar Baños ga je voor het avontuur: bungeejumpen, raften, kajakken, et cetera. Met kleine kinderen gaat dat niet zo gemakkelijk, dus wij deden het rustig aan. Het was er een stuk kouder; vooral ’s nachts koelde het flink af.
Neus van de duivel
Na 2 nachten in Baños reden we door naar Riobamba. Ook daar was onze accommodatie weer fantastisch: Hotel Hacienda Abraspungo. We kregen een mooie, luxe kamer met open haard, een groot bad en een heerlijke douche. Bij aankomst brachten ze onze koffers naar de kamer en staken ze de open haard gezellig aan. We aten een heerlijke lunch om daarna van de omgeving te genieten. Het hotel had – net als die in het Amazonegebied – een speelplaats voor kleine kinderen. We voelden ons heel erg op ons gemak in deze totaal andere omgeving. Waar Baños heel groen en koel is, is Riobamba droog en wat warmer. Verderop zag je de indrukwekkende vulkaan, de Chimborazo, liggen. Vanuit Riobamba reisden we met de trein naar Devil’s Nose, een berg met supersteile wanden. De tickets kochten we in Alausi aan het loket. De trein gaat door het Andesgebergte, 500 meter naar beneden in nog geen 12 kilometer. Je begrijpt wel dat het leggen van de rails vele levens gekost heeft. Het was een bijzondere reis met een adembenemend uitzicht!
Eettip in Cuenca
Als er een stad de mooiste van Ecuador moet zijn, dan is het Cuenca! Het heeft een enorm rijke Spaanse geschiedenis. We kozen ervoor om de stad te zien in een hop-on-hop-offbus. We hadden er daarnaast de beste maaltijd van ons leven, bij Tiesto’s! Voor $ 40 per persoon krijg je een 5-gangenmenu zoals je nog nooit heb gehad! Bij iedere gang kwam de chef uitleg geven over de smaken en hoe wij de ensaladas erbij het beste konden combineren. Iedere hap die je nam bracht zo een andere sensatie teweeg. Heer-lijk!
Galapagos
Terug in Quito bleek dat de vlucht naar Galapagos, onze volgende bestemming, was geannuleerd. Gelukkig konden we snel een nieuwe boeken en dus onze reis voortzetten. Helaas werd die laatste nacht Nathan weer ziek, en dus zat ik opnieuw een paar uur met hem in het ziekenhuis. Gelukkig viel het ook dit keer mee en voelde hij zich met behulp van probiotica weer snel de oude.
De volgende dag vlogen we op Isla Santa Cruz, het op een na grootste eiland van de Galapagos. De toegang tot dit nationale park kost € 100 per persoon. Na aankomst op Santa Cruz werden we met een bus naar een veerboot gebracht. Daar stond iemand van het hostel ons op te wachten. We hadden er een privékamer geboekt, met keuken en douche. Wel heel primitief. Omdat de Galapagos zo duur zijn, besloten we wat minder uit te geven aan onze accommodatie en wat meer aan het eten en de excursies.
Op Santa Cruz zijn dit volgens ons de highlights: Playa los Alemanes & Las Grietas, Tortuga Bay, Charles Darwin Research Station en Rancho Primicias voor het bezoeken van de grote schildpadden. Naast deze uitstapjes boekten we 2 excursies: snorkelen met onder andere zeeleeuwen en haaien. Aangezien we Nathan bij ons hadden, konden we niet tegelijk snorkelen, dus deden we dat om de beurt. Het was een hele gave ervaring, ondanks dat de zee heel ruw was en we er erg misselijk van werden. In totaal waren we 10 nachten op Santa Cruz. We hadden ervoor kunnen kiezen om ook andere eilanden te bezoeken, maar een lange bootreis met zo’n kleintje werd ons afgeraden.
Last stops: Quito en Cotopaxi
De laatste 2 weken van onze reis brachten we door in Quito bij onze vrienden. We reden met de hop-on-hop-offbus langs de bezienswaardigheden van de stad. En in de weekenden maakten we ook nog 2 uitstapjes, een naar Cloud Forest, een natuurreservaat geliefd bij vogelspotters en natuurliefhebbers en de ander naar Cotopaxi National Park. Beide heel mooi!
Kortom, een fantastische avontuur dat we nooit zullen vergeten!
