In januari 2020 – toen corona nog niet in het land was – boekten we onze vakantie naar 2 verschillende streken in Italië. De 1e was Piemonte. Even waren we bang dat onze reis niet door kon gaan, maar niets bleek minder waar. Halverwege juli reisden we gewoon af naar Mombarcaro.
Gaan we wel of gaan we niet
Voor we vertrokken, hadden we nog contact met de Nederlandse eigenaren van onze 1e bestemming Agriturismo Meriggiare. Ze legden duidelijk uit hoe de situatie er op dat moment (juni 2020) was. Op basis daarvan maakten we de keuze om toch naar Italië af te reizen. Het enige verschil was dat ze in Italië mondkapjes moesten dragen in gesloten ruimtes. Dat betekende voor ons vooral in restaurants, supermarkten en kerken. Verder zouden we eigenlijk nergens binnen hoeven zijn. Bovendien werden ook in Italië de besmettingen nauwkeurig gemonitord waardoor je precies wist waar er meerdere besmettingen waren (eigenlijk net zoals in Nederland, of eigenlijk nauwkeuriger dan in Nederland). En omdat we met de eigen auto gingen, konden we op ieder moment beslissen om terug naar huis te gaan.
Heenreis via Zuid-Duitsland
De agriturismo ligt op ongeveer 1200 kilometer rijden, waarbij je het laatste stuk over verschillende bergweggetjes moet. Daarom besloten we om net daarvoor een overnachting in Lörrach, Duitsland, te boeken. In hotel Meyerhof boekten we een mooie familiekamer. Robyn had een apart kamertje en voor Nycke stond een babybedje klaar. Lörrach blijkt een leuke stad voor een overnachting. Het centrum is autovrij en er zijn meerdere pleintjes met of zonder speeltoestellen waar de kinderen tikkertje doen of door de fonteinen rennen. De volgende ochtend ontbeten we buiten het hotel en liepen we nog even over de markt. Daarna waren we klaar voor de laatste 500 kilometer. We wisten dat we daar wel even wat langer over zouden doen. We kozen ervoor om via de Sint-Bernhardtunnel te rijden. Een erg mooie pass en route die wij nog niet eerder hadden gereden.
Het centrum is autovrij en er zijn meerdere pleintjes met of zonder speeltoestellen waar de kinderen tikkertje doen of door de fonteinen rennen.
Bij aankomst heetten de eigenaren Kim en Jeroen ons welkom. We liepen langs de trampoline en in de verte zagen we de zandbak en het zwembad al staan. In de safaritent die we hadden gereserveerd, stond een vers geplukt veldboeketje klaar en we voelden ons direct thuis. Het uitzicht was geweldig! Hier zouden we ons wel gaan vermaken!
Het uitzicht was geweldig! Hier zouden we ons wel gaan vermaken!
Het niet-toeristische Italië
Er waren verbazingwekkend weinig Nederlanders. Normaal gesproken kom je die altijd en overal tegen. Van Jeroen en Kim begrepen we dat er inderdaad niet heel veel Nederlanders en andere toeristen zijn. Dat zagen we ook terug in de dorpjes die we bezochten. Het leek of de tijd er had stilgestaan. In het dorpje Bossalasco deden we regelmatig onze boodschappen in een supermarktje. Ook dit dorpje is, net als alle andere dorpjes in de buurt, heel idyllisch en staat bekend als het dorpje van de rozen. Aan de rand van het dorpje vind je een mooie speeltuin waar de kinderen zich goed vermaken. Enige nadeel van de kleine dorpjes en het heuvelachtige gebied is dat je soms best lang onderweg bent. Nycke werd soms wagenziek waar we wel rekening mee moesten houden.
Eten kun je als de beste in Italië. Wij lunchten een aantal keren heerlijk bij Trattoria Da Lele. De Italianen zijn ook hier superkindvriendelijk. Je kunt er dus prima met kinderen uit eten. Bij een heel aantal restaurants hoef je niet eens te betalen voor de kinderen. Tijdens deze meergangenlunches lieten we ons verrassen door de kok. Een menukaart is overigens bij veel restaurants niet eens beschikbaar. De kinderen eten lekker mee of eten een pasta bianca (witte pasta).
Kamp-vuur-vliegjes
Meriggiare is echt een heerlijke plek. Iedere ochtend bracht eigenaar Jeroen ons verse broodjes. We ontbeten in of buiten de tent, een beetje afhankelijk van het tijdstip (vroeg = koud) en of de zon zich liet zien. De kinderen vermaakten zich goed op het terrein met alle speelmogelijkheden en de verschillende hangmatten. Het terrein ligt op een steile heuvel. Onderaan wonen Jeroen en Kim. Voor Nycke was het even wennen, maar ook zij kon hier zelf lopen. Robyn liep alleen naar beneden om bijvoorbeeld even in de moestuin te kijken, insecten te zoeken of Izzy (dochter van Jeroen en Kim) te vragen of zij wilde spelen. Het hoogtepunt van de week voor Robyn was het kampvuur tijdens de pizza-avond. Samen met de andere gasten zaten we rond het kampvuur te genieten van pizza, salade, wijn en ranja! Zelf vonden we de vuurvliegjes rond de tent heel bijzonder. We maakten Robyn er zelfs een keer voor wakker.
Zelf vonden we de vuurvliegjes rond de tent heel bijzonder. We maakten Robyn er zelfs een keer voor wakker.
5 tips met kinderen in Piemonte
- Bezoek Alba, verdwaal in de steegjes en straatjes en ga lekker lunchen bij il Bistrot dei Sognatori
- Ga met jonge kinderen buiten de deur lunchen in plaats van dineren
- Bezoek een wijnboerderij en koop wijn in een van de bekende dorpjes zoals Barolo of la Morra
- Bezoek Mondovi en ga met het treintje de heuvel op. Boven kun je fantastisch wandelen en er is een leuke speeltuin bij de hoge toren
- Doe wat activiteiten in de omgeving; Kim en Jeroen kunnen je hierbij helpen
We hebben een fantastische tijd gehad in Piemonte. Een streek die we zeker nog eens bezoeken. In mijn volgende blog lees je meer over Casteldimezzo in le Marche.
