Als ik vroeger aan kinderen dacht, dacht ik aan het zeulen over Franse campings met om 18.30 uur de kinderdisco. Ieder zijn ding, maar ik loop er niet warm voor. Geïnspireerd door een Instagramfoto van Nicolette Kluijver met haar baby in een draagzak in de bushbush van Afrika boekten we een ticket voor 3,5 week naar Cuba met onze Coco die toen 5 maanden was. Op naar onze eerste avontuur met zijn 3’en!
Nicole ging het avontuur aan: ze reisde met baby naar Cuba!
De voorbereidingen
Oké, eerlijk is eerlijk, ik zei trots tegen iedereen dat we met gemak met Coco naar Cuba zouden reizen, maar 2 weken voordat we vertrokken, werd ik toch aardig nerveus. Ze verkopen er amper luiers en babyvoeding. Daarentegen is het onderwijs en de gezondheidszorg van goed niveau. We hadden vooraf niks geregeld behalve vliegtickets en een huurauto voor 3,5 week (auto’s zijn schaars dus die moet je op tijd boeken). Het liefst zou ik met het lokale vervoer reizen, maar dat is met alle babybagage en een baby die zich niet laat plannen iets te ambitieus. Ik was compleet vergeten dat Coco helemaal geen zomerkleren meer heeft in de juiste maat, dus 3 dagen ervoor ook nog even naar de Prenatal outlet gesprint om wat korte broekjes en een zonnehoedje te halen (gelukkig wel in de uitverkoop). We vlogen rechtstreeks met KLM en Coco paste nog in de baby basket. De hele reis was ze gelukkig superrustig. Dit kon niet meer stuk!
We hadden vooraf niks geregeld behalve vliegtickets en een huurauto voor 3,5 week (auto’s zijn schaars dus die moet je op tijd boeken).
Avontuurlijke rondrit door westelijk Cuba
Eenmaal geland in Havana, begon het echte avontuur! Op Cuba zijn casas particulares de meest gangbare plaats om te slapen. Je herkent ze aan een blauw logo op het huis en je slaapt als het ware bij mensen in huis die een paar kamers aanbieden; heel gezellig. Waar ik bang was dat ze soms zouden schrikken van een baby, was het tegendeel waar. We kregen overal voorrang, mensen vonden het hartstikke leuk dat kleine Coco bij hen kwam logeren. Ze kreeg meer aandacht dan ik ooit op reis heb gehad. Op straat, bij het ontbijt, in restaurants, alle Cubanen wilden met Coco dansen en spelen, en dan hadden wij mooi even tijd voor ons zelf. Het was een feest met Coco, waar we ook kwamen!
We hadden het onderstel van de kinderwagen mee, samen met de MaxiCosi die ook als autostoeltje diende. Daarmee hebben we de westkant van Cuba rondgereden. Het land is veelzijdig: we genoten van sfeervol Havana en Trinidad, sliepen in houten hutjes bij Ecovillage Las Terrazas (aanrader!), reden door de vallei van Viñales en doken op het meest westelijke puntje van Cuba bij Maria la Gorda (letterlijk: Maria de dikke).
Rum en sigaren mochten uiteraard niet aan de reis ontbreken, gelukkig had ik een klein busje poedermelk zodat borstvoeding soms plaats kon maken voor een goede Cuba Libre. Van borstvoeding keek niemand raar op, we kregen eerder complimenten van locals en andere toeristen hoe leuk het was dat we samen op reis waren. Het einde van de reis sloten we af op de duikspot van Playa Girón (heerlijk rustig) en de schitterende stranden van Cayo Coco (it’s all in the name). We namen de superhandige Deryan Travelcot mee, Coco sliep er elke dag in (babybedjes en -stoeltjes hebben ze nergens) en in restaurants/op het strand lag ze er heerlijk in te spelen.
Bij twijfel… doen!
Voor wie twijfelt om zo ver weg te gaan met een baby, kan ik alleen maar zeggen: zeker doen! Helemaal als hij/zij jonger dan een half jaar is, is het makkelijk reizen in het vliegtuig (in de baby basket). Ze zijn flexibel qua meenemen en slapen en zodanig schattig dat ze bij iedereen overal mee wegkomen. Ik had het niet willen missen en hopelijk haalt Coco later net zo veel plezier uit de foto’s als wij uit de herinneringen.
