Allereerst wil ik je wat achtergrondinformatie geven. Mijn man is van kinds af aan al een wintersporter. Hij vindt het H E L E M A A L fantastisch. Natuurlijk wilde hij mij – toen we elkaar leerden kennen – meenemen zodra het wintersportseizoen geopend was. Nou heb ik pas voor het eerst op ski’s gestaan toen ik 22 was en ik moet eerlijk zeggen, dat ging me goed af. Ik vond het ook echt leuk en het ging dan ook als een speer. Tot ik na 3 dagen ziek werd, megabuikgriep.
Dat laatste gebeurde niet een keer. Nee, iedere vakantie was het weer raak. Na 3 dagen skiën, ziek. Of het de hoogte was, het water of iets anders, het is me een raadsel. Ik was iedere skivakantie ziek.
Dus ik had besloten met mijn man mee te gaan op 1 voorwaarde: we gaan, maar dan een beperkt aantal dagen. Zo geschiedde. Maar het noodlot trof mij die eerste vakantie wederom. Ik werd niet ziek, maar ik werd ‘aangesnowboard’. Ik wist mijn balans te houden en daardoor een nare val te voorkomen, maar de schrik zat er goed in. Vanaf dat moment durfde ik niet meer naar beneden en had ik direct een angst ontwikkeld. Het jaar daarop zijn we toch weer gegaan, ondanks ik nog steeds grote angst had. Dat heeft niet goed uitgepakt en zorgde ervoor dat ik boven op de berg, niet meer naar beneden durfde. Als een drama queen ben ik ter aarde gestort en wilde niet meer verder. Luide snikkende uithalen dat ik, nooit, maar dan ook N O O I T meer zou gaan skiën. Inmiddels schaam ik me dood voor dat moment, maar c’est la vie toch!
Dat brengt me op onze vakantie naar Lermoos in maart 2019. Ondanks dat ik had gezworen nooit meer op wintersport te gaan, wilde ik mijn man graag tegemoetkomen nu ook Fedde in ons leven is. Fedde hoeft immers niet te lijden onder mijn ‘ik-ga-nooit-meer-skiëndrama’. Het lijkt me geweldig dat, als hij straks groter is, hij met zijn vader de berg af kan. We boekten een kamer in het ongelofelijk kindvriendelijke hotel 
Bij de lunch lag een kaartje waarop je kon aangeven wat je voor avondeten wilde, ook voor de kinderen kon je kiezen tussen verschillende gerechten en of je dit gemalen (grof of fijn) of in zijn geheel wilde ontvangen. Ook beschikt het hotel over een kinderopvang. Je kunt je kind(eren) aanmelden en ieder kind krijgt een eigen ‘paspoort’. Hierop kun je aangeven wat de slaaptijden zijn van je kind, de dieetwensen, allergieën en dergelijke. Een vast team van medewerkers staat klaar om je kind op te vangen. Wát een service! Je mag ook zelf als ouder met je kind naar binnen (24/7) om daar samen te spelen. Na een eerste nacht op de 2-persoonskamer zijn we overgegaan naar een ruimere kamer met slaapkamer voor Fedde, het personeel heeft ons daarbij super geholpen.
Een ander groot pluspunt was het zwembad. Het hotel verzorgt zwemles voor ouders met hun baby of kind. Een instructeur die over de hele wereld lesgeeft in veilig zwemmen, leidt de les. Zo leerden we een aantal goede trucs voor het zwemmen met Fedde. Hij pikte het daardoor ook snel op en wij gebruiken de tips nog steeds! Een voorbeeld: door je enthousiasme ben je veel aan het lachen met je kind in het water, waardoor je je mond open hebt. Je kind spiegelt jou en houdt ook zijn mond open. Dit wil je echter niet, want je moet je mond sluiten onder water om geen water binnen te krijgen. Dus hoe leuk het ook is: mondje dicht! Wat je dan wel kunt doen, is bellen blazen in het water; dat kan een kind van 1 al snel, hoe leuk! O ja en als tip voor de bandjes: 
Gelukkig werd het de laatste 2 dagen in Lermoos fantastisch weer: strak blauwe lucht, zon en 13 graden. Een uitgelezen kans voor mij om ook eens de latten onder te binden. Ik had een lesje geboekt om aan mijn techniek te werken; ik had het weer helemaal te pakken. Daarna ben ik helemaal alleen tot de top gegaan en naar beneden geskied. Wat was dit zalig! Het was rustig op de piste (ik had een van de eerste liftjes), alles zat mee en ik had het weer onder de knie. En van die angst? Daar is niks meer van over! Ik kijk zelfs alweer uit naar de volgende wintersportvakantie!
