Maar… Hoe komen we in Arnhem?
Logistiek bleken we direct al tegen een probleem aan te lopen. De trein vertrok namelijk om 8.15 uur vanuit Arnhem, maar het was niet mogelijk om vanuit onze woonplaatsen Groningen, Assen en Zwolle met de trein op dat tijdstip in Arnhem aan te komen. Arnhem CS heeft geen handige P&R, dus uiteindelijk weken we uit naar de gloednieuwe gratis overdekte parkeergarage naast station Dieren, 10 minuten rijden van Arnhem.
Dat was op zich goed te doen, maar omdat we veel bagage hadden – ook eigen ski’s en zo – was het wel enorm veel sjouwen. Stipt op tijd arriveerde de Krokus Express in Arnhem en in vakantiestemming gingen we aan boord. De trein zelf is bijna antiek, op faciliteiten als wifi en stopcontacten hoef je dus niet te rekenen. Grappig was dat er op elk station trainspotters waren die filmpjes en foto’s maakten van de trein.
Stipt op tijd arriveerde de Krokus Express in Arnhem en in vakantiestemming gingen we aan boord.
Hulde voor de conducteur!
We maakten direct over de grens in Duitsland een lange stop, waar je ook even de trein uit mocht, als je daar behoefte aan had. Wij hadden inmiddels in een van onze coupés lekkage, dus waren op zoek naar een conducteur. Die was snel gevonden en bood ons 3 (!) nieuwe coupés aan achterin de trein! Die 3e coupé leek hem wel handig voor onze dochter en nichtjes, daar konden we dan een slaapcoupé van maken. Hulde voor deze conducteur! De reis verliep verder prima. Er was een restauratiewagon waar je de hele dag drankjes en snacks kon halen onder het genot van feestelijke après-skihits om alvast in de stemming te komen. Stel je niet te veel voor bij de snacks trouwens; de hele dag broodjes hamburger en knakworst gaan op den duur wel vervelen.
De hele dag broodjes hamburger en knakworst gaan op den duur wel vervelen.
Die 3e coupé bleek een uitkomst. We hadden de stoelen uitgeklapt tot bedden en Sophie sliep 2 keer heerlijk. Ook voor het verschonen was het ideaal, want er is verder geen verschoonruimte in de trein. Het eten aan boord was niet bepaald babyproof en er was geen mogelijkheid om bijvoorbeeld een potje of fles op te warmen. Als je echt met een kleine baby gaat reizen, zorg dan zelf voor flesjes koud water om een melkfles te maken (er is alleen kokend water te krijgen).
Nog even een taxi regelen
Tegen 22.00 uur bereikten we eindelijk Zell am See. Iedereen was moe, de kinderen sliepen en we wilden zo snel mogelijk naar ons chalet. Van tevoren hadden we verschillende taxibedrijven gebeld om taxi’s te reserveren, maar ze gaven allemaal aan dat ze niet aan reserveringen deden en dat er genoeg taxi’s zouden zijn op het station. Er waren inderdaad taxi’s, maar by far niet genoeg. Dus we hebben zeker een halfuur moeten wachten, voordat we aan de beurt waren.
Na een geweldige week in de sneeuw vertrokken we wederom op zaterdag rond 8.00 weer naar Nederland. En wederom was er geen taxi te krijgen… Uiteindelijk heeft de eigenaar van ons chalet heel erg zijn best gedaan, waardoor we toch nog op tijd op het station aankwamen. De reis naar Nederland verliep ongeveer hetzelfde als de heenreis en met een vertraging van 2 uur kwamen we rond 23.00 aan op station Arnhem. Toen weer met de trein naar Dieren, alle bagage in de auto’s en op naar huis waar we om 2.00 ’s nachts aankwamen.
Volgend jaar weer met de auto
Al met al zouden we niet snel nog een keer met de Krokus Express gaan. Zeker vanuit onze woonplaats is het logistiek niet heel handig en we hebben gedurende de week in Oostenrijk ook wel een auto gemist. Nu met Sophie was de reis op zich wel ideaal; ze kon rondlopen, spelen en slapen, allemaal op haar eigen tijd, zonder dat we daar lange stops voor hoefden te maken. Stiekem hoop ik dat ze volgend jaar wel te paaien is met een iPad. Dat maakt een lange autorit een stuk makkelijker!
