“Thank you, Hoga”, zei ik zachtjes toen we met het kleine bootje wegvoeren van dit prachtige lieve eilandje. We hadden hier zojuist 2 weken lang de tijd van ons leven gehad en ons geen seconde verveeld. Wat een overgang om weer naar de bewoonde wereld te gaan.
Hoga Island, waar moet ik beginnen. Het is bijna niet te doen om dit eilandje, en wat het voor ons betekend heeft, te beschrijven.
We gaan vaak op avontuurlijke vakanties buiten de gebaande paden. Dit zorgt altijd voor een hoop gefronste wenkbrauwen. Want: “Dat kan toch niet met kinderen?” Zo ook deze keer. Mensen verklaarden ons voor gek dat we dit met 2 kinderen, waarvan een nog maar een baby, zouden gaan doen. Maar na een goeie voorbereiding gingen we toch.
Mensen verklaarden ons voor gek dat we dit met 2 kinderen, waarvan een nog maar een baby, zouden gaan doen.
Na 5 vluchten en 2 boottochten kwamen we aan op Hoga. We verbleven in het Hoga Island Resort. En hoewel ‘resort’ iets groters doet vermoeden, is dit het niet. Het heeft meer weg van een homestay. Dus: basic. Zo is er geen permanente stroomvoorziening, maar een generator die elke dag tussen 17.00 en 22.00 uur ’s avonds wordt aangezet. Je eet wat de pot schaft en tussendoor kun je onder andere verse kokosnoot (aanrader!) kopen.
De huisjes zijn basic, maar van alle gemakken voorzien. Ze hebben geen airco, maar wel een open structuur. Het lichte zeebriesje zorgt dus ’s nachts voor de nodige verkoeling. Slapen moet overigens wel onder een klamboe, want er zijn heel veel muggen (en andere insecten…).
De douche-/toiletvoorziening is, euh, bijzonder. Het is een wc-pot en een grote ton brak water. Omdat er geen leidingwater op het eiland is, wordt het (brakke) water opgepompt uit een bron. Dit water gebruik je om de wc door te spoelen én om te douchen. Het douchen en doorspoelen doe je dus door met een emmertje het water uit de ton te scheppen. Door dit brakke water krijg je wel een plakkerige huid en we weten niet of we er nou echt schoon van werden, maar ach, we hoefden toch niet naar ons werk. Onze baby wilden we er overigens niet mee wassen, want we wisten niet hoe ze erop zou reageren. Gelukkig brengt een bootje ook grote cans drinkwater van het vaste land, dus dit konden we mengen met gekookt water. We vonden een klein teiltje waar ze nog net met haar dikke billetjes inpaste, dus zo werd ook zij soort van schoon.
Maar wat is hier nu leuk aan, hoor ik iedereen denken. Nou, dat zal ik vertellen. Deze bestemming is letterlijk en figuurlijk ver van de bewoonde wereld verwijderd. Hierdoor leefden we 2 weken lang in een heerlijk eenvoudige bubbel waarin onze dagen bestonden uit zwemmen, duiken, eten en samenzijn. Waar we niets hoefden en waar alles mocht. Natuurlijk waren er wat activiteiten. Zo hebben we elke dag gedoken. Aan het resort waren een aantal lokale duikgidsen verbonden en zij namen ons mee naar de prachtige koraalriffen rond het eiland. Naast het duiken hebben we ook een bezoek gebracht aan Sampela, het nabijgelegen zeenomadendorp (ook wel Bajo Village genoemd). Heel bijzonder om te zien.
Naast de activiteiten was het vooral genieten van het eilandleven. Onze oudste dochter had zich ontpopt als een echte island girl. Zo was ze vooral veel te vinden in de heerlijk warme zee, waar ze met haar kindersnorkelsetje het snorkelen én zwemmen goed onder de knie kreeg. Verder was ze vooral lekker aan het spelen in het zand en liep ze rond met zo’n lief smoezelig gezichtje. Daarnaast had ze een goed contact met het zeer relaxte personeel en was ze vaak ‘achter de schermen’ te vinden. Onze jongste dochter was zich met haar 4 maanden natuurlijk niet bewust van het feit dat ze op een van de mooiste plekjes van de wereld was. Maar ook zij was, net als onze oudste dochter, gewoon lief en ontspannen.
En wij? Wij hebben optimaal genoten van deze prachtige bestemming. Heerlijk gedoken en lieve mensen ontmoet. En als we dan aan het einde van de dag met ons biertje op het strand zaten om naar die werkelijk adembenemende zonsondergang te kijken, ja, dan voelde deze vrij basic accommodatie extreem luxe.
Lees ook het andere blog van Michelle over de reis (van 3 dagen!) naar Hoga Island!
Wij zijn met z’n drietjes thuis: m’n vriend, ons dochtertje Puck (7) en ikzelf. We reizen (en reisden) dan ook heel wat samen. Toen Puck kleiner was, ging dat vaak zonder slag of stoot.
“Afgelopen maart verbleven wij met onze kleuter van 4 en baby van 9 maanden 2 weken in een van de appartementen van Villa Miali, gelegen in de rustige villawijk Vista Royal en op een steenworp afstand van Jan Thiel Beach.”
Rechts van mij slaapt mijn vriend, links onze zoon. Vanuit de hotelkamer in een goedkoop pensionnetje in Frankfurt hoor ik in de kamer naast ons al ruim een uur bellende, lachende en discussiërende Italianen.
