Een eerste vakantie – of überhaupt een (trein-/bus-/auto)reis – met een jonge baby is voor veel ouders een hele stap. Het idee om met een klein kindje onbekende situaties op te zoeken kan best overweldigend zijn, vooral als je zelf het ouderschap nog onder de knie moet krijgen. Om deze reden stellen veel mensen zo’n reis liever nog een tijdje uit. Uit eigen ervaring kan ik echter zeggen dat een (korte) vakantie in of net na de kraamtijd ook heel waardevol en leerzaam is.
Een paar dagen in Zuid-Limburg met mijn partner en onze 6-weken-oude dochter, mijn ouders en mijn zusje gaven mij de hoognodige ontspanning en zorgden ervoor dat ik wat meer zelfvertrouwen kreeg als nieuwe ouder. Bovendien gaf het mijn familie de gelegenheid om meer tijd door te brengen met Davey en zo in een korte periode een sterkere band met haar te ontwikkelen. Zo’n soort ervaring gun ik iedereen!
Gevangen in je eigen huis
De vakantie begon als een soort noodgreep. De aanhoudende hitte in de zomer van 2018 bood de nodige uitdagingen, vooral voor een jonge moeder. Want waar ik met mijn zwangere buik nog enigszins had kunnen genieten van het weer, voelde ik me met een pasgeboren baby al snel gevangen in ons kleine appartement in hartje Amsterdam. Na weer een lange dag binnen ‘schuilen’ had ik er genoeg van. We besloten impulsief een paar dagen de buitenlucht op te zoeken en boekten last minute een Airbnb in Zuid-Limburg, dicht bij het drielandenpunt. Aangezien er plek was voor 6 personen, besloten mijn ouders en zusje ook mee te gaan. Veel tijd om me druk te maken over voorbereidingen had ik niet – 1,5 dag later waren we onderweg.
We besloten impulsief een paar dagen de buitenlucht op te zoeken en dus boekten we een Airbnb in Zuid-Limburg, dicht bij het drielandenpunt.
Improviseren kun je leren
We hadden besloten met zijn 3’en het openbaar vervoer te nemen: met de tram naar de metro, met de metro naar het treinstation, met de trein naar Heerlen, vanuit Heerlen met de bus en dan nog een kwartiertje lopen. Het was een hele onderneming, waarbij we ons tegelijkertijd vertrouwd maakten met zo ongeveer alle vormen van het Nederlandse openbaar vervoer. Door ruim op tijd van huis weg te gaan konden we makkelijk omgaan met onwennigheden en obstakels (waar is in hemelsnaam de lift op Weesperplein?). We merkten ook dat het uiteindelijk allemaal wel meeviel. Davey hing in de draagzak zodat ik mijn handen vrij had om eventueel te helpen tillen en zij kon zo lekker (blijven) slapen. Verschonen deden we op het bankje in de trein en aangezien ik borstvoeding gaf was ook eten onderweg geen probleem. Door deze ervaring durfde ik ook na onze vakantie met veel zelfvertrouwen met Davey op stap te gaan, ook in mijn eentje. Bovendien kan ik inmiddels zeggen: hoe kleiner de baby, hoe gemakkelijker het reizen!
Ook in onze Airbnb was het enigszins improviseren, zo zonder de gemakken van ons eigen huis. Uiteindelijk bleek ook daar dat je overal wel je weg vindt, zélfs met een baby van 6 weken. Wassen in de gootsteen, verschonen op de bank en bij gebrek aan een box lag Davey overdag vaak bij ons op de tafel of op de grond op een opblaasbaar verschoningsmatje. Veel van onze spullen thuis leken ineens een beetje overbodig.
Leren loslaten
Het meest waardevolle aan deze vakantie was echter de tijd die we als familie samen doorbrachten in een ‘neutrale’ omgeving. Thuis had ik – ondanks dat ik net was bevallen – het gevoel van alles te moeten doen in het huishouden. Ik was immers ‘vrij’. Ook voelde ik me, nadat Pete na 5 weken weer fulltime was gaan werken, soms behoorlijk eenzaam. Ik ging weinig de deur uit en was krampachtig bezig met structuur en schema’s. Davey wilde echter nauwelijks neergelegd worden, wat zorgde voor veel onzekerheid en frustratie en weinig tijd voor mezelf. Door de hele boel een paar dagen naar Limburg te ‘verhuizen’ merkte ik dat ik ineens meer kon ontspannen. Ik voelde me minder verantwoordelijk voor het huishouden, kreeg hulp zonder erom te hoeven vragen en kon zelfs wat momentjes voor mezelf vinden.
Dat laatste was evengoed een mentale uitdaging – toen ik mijn moeder vroeg of zij even op Davey wilde letten zodat ik in de zon een boekje kon lezen, voelde ik mij direct een luie en egoïstische ouder.
De meest waardevolle les was misschien wel om de schema’s wat meer los te laten. Davey sliep overdag niet in bed of in haar wagen, maar wel in de auto of draagzak. Dus we zijn er zo een paar keer op uit gegaan met de Tula. Ook deze les heb ik mee teruggenomen naar Amsterdam – waarom gefrustreerd thuisblijven en het gevecht aangaan als je ook de deur uit kunt, terwijl je kindje heerlijk in de draagzak hangt en slaapt?
Al met al groeide het weekend uit tot een van de dierbaarste herinneringen aan mijn eerste maanden als moeder. Ik had mijn familie om me heen, kwam enigszins tot rust, leerde meer om hulp te vragen, ervoer dat reizen met een baby helemaal niet zo lastig is en kreeg het zelfvertrouwen om mijn eigen pad te kiezen en zo nu en dan tijd voor mezelf te creëren. Lessen en ervaringen waar ik meer dan een jaar later nog steeds heel veel aan heb.
Al met al groeide het weekend uit tot een van de dierbaarste herinneringen aan mijn eerste maanden als moeder.
