Sri Lanka: dít moet je er zien en doen met kinderen!

Herinner je je de eerste blog van Annabelle Westendorp nog? Daarin vertelde ze hoe je een sabbatical met kinderen aanpakt. In het blog hieronder vertelt ze in geuren en kleuren hoe de reis hun is bevallen!

Naast me spuugt er een voor de derde keer alles onder. Ik snap het wel. In plaats van de beloofde 2 uur zitten we al 6 uur in een busje. De route maakt misselijk. Net als de rijskills van de chauffeur. Hij gebruikt zijn rem en zijn toeter veel te vaak. En alsof dat nog niet genoeg is legt hij om de 5 minuten een dikke roggel op de straat. Oh nee, ze spuugt alweer! ‘Sir, stop the car please, my daughter has to throw up again.’

Na een perfecte vlucht komen we aan op het vliegveld van Colombo, Sri Lanka. De uren zijn voorbij gevlogen. Onze bagage hebben we snel en in no time staan we in de Aziatische drukte. We regelen een taxi naar Negombo, een plaatsje ten noorden van het vliegveld. Daar slapen we 2 nachten. In de taxi kijk ik mijn ogen uit. Ondanks dat het 2.00 uur in de ochtend is, is het druk op straat. Overal staan groepjes mensen. Het ruikt er naar verbrand afval; ik zie vieze honden lopen, open riolen en de wegen zijn ronduit slecht. Er bekruipt mij een gevoel van angst. Wat doen we hier? Waarom wilde ik dit avontuur met mijn peuters van 1 en 3 jaar? Eerst maar eens slapen. Als de zon morgen schijnt ziet de wereld er vast heel anders uit.

Er bekruipt mij een gevoel van angst. Wat doen we hier? Waarom wilde ik dit avontuur met mijn peuters van 1 en 3 jaar?

Hotspots in Midigama: 0 resultaten

Na 2 dagen brengt een privéchauffeur ons naar het zuiden van Sri Lanka. Als we eindelijk Colombo uit zijn, rijden we nog zo’n 2 uur naar Midigama. Mijn man Tom had de eerste accommodatie uitgezocht. Een homestay in een laid-back kustplaatsje waar je goed kunt surfen. Thuis checkte ik vast de hotspots op Tripadvisor. Gek genoeg kreeg ik ‘0’ resultaten. Het is er wel heel laid-back. Naast een ‘buurtstalletje’ en onze accommodatie is er verder niks. Voor de tweede keer deze week onderdruk ik een gevoel van paniek. What was I thinking?!

Iets van luxe mag best

De ontvangst in onze homestay is gelukkig superhartelijk. Op een groot stuk grond staan naast het huis van de eigenaren zo’n 6 bungalows. Wij slapen de eerste 10 nachten in een standaardbungalow: een basic huisje met eigen badkamer met koud water en een ventilator. Ook met kinderen zijn we natuurlijk nog echte backpackers. Na 2 onrustige, warme nachten, te veel muggenbeten en niet-gewassen haren gunnen we ons een upgrade naar een luxere bungalow. We spreken af dat we de rest van onze reis niet zullen bezuinigen op accommodatie en vinden airco, warm water en (naar later blijkt) een zwembad of de zee voor de deur, een must. Elke avond kookt de Sri Lankaanse familie een heerlijk traditioneel gerecht voor haar gasten. Voor de kinderen bereiden ze een niet zo pittige variant. Voor mijn dochter van 1,5 blijkt dat niet nodig, ze eet alles. Voor mijn zoon van 3 ook niet, hij eet niet meer dan droge rijst.

We spreken af dat we de rest van onze reis niet zullen bezuinigen op accommodatie en vinden airco, warm water en (naar later blijkt) een zwembad of de zee voor de deur, een must.

Tuktuk, wie is daar?

We willen snel meer van de omgeving zien. We houden een tuktuk aan die ons voor een figuurlijke appel en een ei naar een verderop gelegen dorpje brengt. Dit is wel echt Azië: de drukte op straat, het verkeer, de straatstalletjes. Onze blonde kindjes zijn echte blikvangers en krijgen veel aandacht. Gelukkig verdwijnt mijn angst naar de achtergrond en maakt plaats voor trots. En als ik denk aan de kou in Nederland en de eerste meetings op kantoor die ik mis, weet ik dat dit een hele goede keuze is.

Een tuktuk is een prima manier om wat van de omgeving te zien. Echt veilig is het niet, maar leuk zeker wel. Tom wil zelf ook eens een ritje maken in een tuktuk. Hij vindt het zo geweldig dat hij er 1 wil huren voor de komende weken. Na wat rondvragen en onderhandelen zijn we voor 2 weken trotse eigenaren van een heuse tuktuk, voor omgerekend nog geen tientje per dag.

Backpacks galore!

Nadat we veel van de zuidkust hebben gezien trekken we het binnenland in. Een privéchauffeur brengt ons in zo’n 6 uur naar het bergdorpje Ella, waar een echte backpackersfeer heerst. Ella staat bekend om de vele theeplantages, watervallen, vergezichten en de 9 arch bridge. We lopen over de treinrails, we bezoeken een theefabriek en we beklimmen Little Adams Peak, een hike van zo’n 3 kilometer waarvan de laatste kilometer echt klimmen is. Deze korte hikes zijn voor kleine kinderen prima te doen. Zeker als je het niet erg vindt om je kind af en toe te dragen en je ogen te sluiten voor de gevaren. Want ik leer al snel dat er bij reizen met kleine kinderen geen ruimte is voor gedachten als ‘wat als’.

Een geanimeerde treinreis

Na een paar dagen is het tijd voor het hoogtepunt van onze trip: een treinreis van Ella naar Kandy. Op aanraden van een local boeken we een derdeklaskaartje. In die klasse heerst volgens onze tipgever de beste sfeer, ontmoet je de meeste locals en kun je – in tegenstelling tot de eerste en tweede klas – met zijn 4’en tegenover elkaar zitten. Het enige nadeel is dat je geen plaatsen kunt reserveren. We spreken af dat ik zorg dat de kinderen de trein in komen, Tom zorgt voor de bagage. Op het perron ziet het zwart van de mensen. Wanneer de trein aankomt blijken de locals wederom supervriendelijk en helpen ons de trein in.

Op aanraden van een local boeken we een derdeklaskaartje. In die klasse heerst volgens onze tipgever de beste sfeer, ontmoet je de meeste locals en kun je – in tegenstelling tot de eerste en tweede klas – met zijn 4’en tegenover elkaar zitten.

Als iedereen zit, komt de trein langzaam op gang. We verlaten Ella en merken dat dit echt de meest bijzondere treinreis van ons leven gaat worden. Theeplantages, bergtoppen en de jungle wisselen elkaar af. In de trein is het druk maar sfeervol. Er wordt gezongen, gedanst en de locals hangen uit de ramen om te genieten van het uitzicht. En dat besluiten wij ook te doen. Met mijn 2 peuters onder mijn arm kruipen we onder het schuifraam door en steken we onze blonde koppies naar buiten. We lachen en zwaaien naar de lokale bevolking die we passeren. Niet voor de eerste keer tijdens deze reis pink ik een traantje weg. Wat is dit ongelofelijk tof!

Niet voor de eerste keer tijdens deze reis pink ik een traantje weg. Wat is dit ongelofelijk tof!

Sightseeën in Kandy

Kandy is een van de grotere steden van Sri Lanka. We bezoeken er onder andere de tempel van de tand, een lokale markt en het grootste Boeddhabeeld van Sri Lanka. Ook doen we direct wat boodschappen in een grote supermarkt waar we onder meer luiers en luierdoekjes inslaan. Luiers (ze verkopen hier Huggies) zijn goedkoper dan in Nederland. Billendoekjes zijn helaas ontzettend duur. We betalen € 7 voor een pakje. Jammer! Zwemluiers verkopen ze helemaal niet. Dat wordt dus uitspoelen!

Na 3 nachten verlaten we Kandy. Maar niet voordat we een dag doorbrengen in de botanische tuinen. Wow, wat is het hier prachtig. De lokale bevolking trekt er in de weekenden op uit om samen te komen in het park. Onze kinderen zijn een ware bezienswaardigheid en worden meerdere keren op de foto gezet.

Olifanten spotten

Na een lange, misselijkmakende, zure rit (die we nooit zullen vergeten) – ja die van de intro – komen we aan in Pinnawela. In dit dorp, dat aan een rivier ligt, draait het om de olifant. Een weeshuis vangt olifanten op die gewond of ziek in de jungle zijn aangetroffen. Dagelijks trekken zo’n 80 olifanten van het weeshuis naar de rivier om te badderen. We besluiten een hotel te boeken aan de rivier zodat we dat spektakel van dichtbij kunnen meemaken. De kinderen vinden het fantastisch. Wij vinden het vooral zielig voor de dieren. Het verhaal klinkt mooi, maar de realiteit laat helaas zien dat deze dieren commercieel worden uitgebuit.

Terug naar de kust

Omdat we al even in het binnenland zijn en dus verwijderd van de zee vinden we het hoog tijd om weer te gaan surfen. We vinden een prachtig hotel aan de kust met legio surfstranden en cafés in de omgeving. Het voelt als een vakantie tijdens de reis. We zwemmen, de jongens surfen, we bezoeken een schildpaddenfarm, we snorkelen en we eten elke dag heerlijk verse vis. We willen de hitte voor zijn en pakken vroeg de trein naar Galle, een oude Nederlandse vestingstad. Galle bestaat uit een fort dat aan 3 zijden wordt omringd door de oceaan. Tegenwoordig is het fort van binnen omgetoverd tot een leuk stadje met winkeltjes en hippe cafés. Voor het eerst tijdens onze reis drinken we ijskoffie, eten we de heerlijkste Westerse gerechten en slaan we souvenirs in.

Nog meer olifanten

Sri Lanka staat ook bekend om zijn wildlife. We hebben 2 jaar in Zuid-Afrika gewoond en zijn nogal verwend als het op wildparken aankomt. Dat blijkt ook als we een bezoek brengen aan Udawalawe National Park. Al vroeg haalt onze driver ons op met een open safari-jeep. We zien de zon opkomen en spotten olifanten, apen en andere dieren. Onze dochter van 1,5 is eigenlijk te klein en slaapt een gat in de dag. Onze zoon van 3 vindt vooral de olifanten erg mooi om te zien. Een safari in Sri Lanka is absoluut de moeite waard, maar niet te vergelijken met een safari in (Zuid)-Afrika.

Mooi begin van een reislustig bestaan!

Het einde van de reis komt in zicht. Bij een prachtige zonsondergang nemen we onze eerste verre reis met zijn 4’en rustig door. Wat hebben we genoten. 6 weken voelden als 6 maanden. Wat was het heerlijk om 24/7 samen te zijn. Sri Lanka is een geweldig land om te reizen met kinderen. Nog nooit troffen we zulke aardige mensen en voelden we ons alle 4 zo welkom. Enerzijds waren we blij dat we vrij waren in route en tijdschema. Anderzijds gaf dit ook onrust. Een volgende keer zullen we van tevoren meer accommodaties vastleggen. Een stukje zekerheid is toch ook wel lekker. Een absoluut hoogtepunt was de treinreis. En ook onze eigen tuktuk heeft voor onvergetelijke momenten gezorgd. En ach, de helse rit uit de inleiding is achteraf gezien, als je weer lekker thuis bent, veranderd in een mooi verhaal dat het goed doet op een feestje.

Samen hebben we veel van de wereld gezien, maar reizen met kinderen maakt je echt een rijker mens. Je leeft nog meer in het moment. En kinderen brengen je in contact met de wereld om je heen. Onder het genot van een biertje besluiten we dat deze eerste verre reis een mooi begin is van een reislustig bestaan met ons gezin!

Updates ontvangen?