Bijna dagelijks denk ik terug aan onze trip rond de wereld. Ook al is dat al 10 jaar geleden. Wow, wat was dat tof en wat waren we toen gelukkig! Helemaal los van het dagelijkse leven, helemaal vrij van stress. Ik wil dat weer. Maar ja, we hebben inmiddels 2 kinderen en – lastiger nog – allebei een vaste baan. Dus hoe dan? Ik pitch het idee bij manlief Tom. Als we graag wat langer met het gezin op reis willen, dan gaan we dat toch regelen! Een nieuwe droom is geboren.
Tom is al een tijd bezig met een nieuwe baan. Ik fantaseer alvast over een sabbatical wanneer hij tussen 2 banen zit. Dat zou namelijk het perfecte moment zijn om er wat langer dan de gewone 14 dagen tussenuit te gaan. Hoewel zijn nieuwe werkgever hem liever vandaag dan morgen ziet beginnen, is zijn startdatum voor hem niet onderhandelbaar. Hij gunt zichzelf – en het gezin – een periode van ruim 6 weken vrij. Hoewel het op mijn werk de drukste periode is van het jaar, blijkt mijn werkgever gelukkig bijzonder ruimdenkend te zijn. Ze staan positief tegenover mijn wens. Blijkbaar ben ik toch niet zo onmisbaar als ik zelf dacht. We gaan gewoon op reis!
Overeenstemming over de bestemming
Avonden hebben we het over de perfecte bestemming. Omdat mijn man een groot liefhebber van golfsurfen is, plannen we onze vakanties altijd (ja echt altijd) in en om de zee. En omdat ik een zonliefhebber ben, is dat ook iets waar we rekening mee willen houden. En o ja, we nemen onze 2 peuters van 1 en 3 ook mee.
Wij vinden dat kleine kinderen prima mee kunnen op reis. Ja, ook lang in een vliegtuig. Ja, ook naar minder ontwikkelde landen. Ja, reisvaccinaties hebben ze vroeg of laat toch nodig. Nee, een andere tijdzone is ook geen punt. En van die argumenten als ‘daar hebben ze niks aan’ of ‘ze kunnen zich er straks toch niks meer van herinneren’ trekken wij ons niks aan en kunnen we ons bovendien ook echt niet in vinden. Uiteraard houden we wel rekening met onze kinderen. Een rechtstreekse vlucht is toch heel fijn. Net als een malariavrij land. En ook een politiek rustige bestemming is voor ons een must. Ondanks dat we daar genoeg tijd hebben, kijken we ook naar de af te leggen afstanden eenmaal op locatie. Dagelijks uren onderweg zijn zien we nog niet zitten. Door deze wensenlijst vallen er al aardig wat bestemmingen af: Nieuw-Zeeland te ver, Brazilië te groot, Indonesië te nat, Argentinië geen golven, Filippijnen te veel onderweg. Hè, wat een luxeproblemen!
Een vriend tipt ons over Sri Lanka. Na gedegen onderzoek zijn we enthousiast. Een rechtstreekse vlucht brengt je in 11 uur naar de parel van de Indische oceaan. Uiteraard betaal je nu wat meer dan wanneer je bijvoorbeeld via Dubai vliegt, maar die centen hebben we er – nu we reizen met onze kids – zeker voor over. Het eiland is ongeveer zo groot als Nederland en België bij elkaar dus de afstanden zijn prima te doen. Het biedt verder alles wat we zoeken: mooie stranden, goede golven, wildlife, een prachtige natuur en een rijke cultuur. En niet onbelangrijk, je kunt er lekker eten en de bevolking schijnt supervriendelijk te zijn. We besluiten de tickets te boeken.
We gaan op reis en nemen mee…
We hebben nog een paar weken om alles goed voor te bereiden. Vanuit Nederland boeken we alvast de eerste accommodatie. We besluiten om eerst 10 dagen in een homestay te overnachten. Zo kunnen we allemaal rustig wennen aan het klimaat en de tijdzone. Verder kiezen we ervoor om alles ter plekke te regelen. Wel lezen we ons in over de highlights en stippelen we een globale route uit.
Omdat we nog niet weten waar we zullen slapen en dus nog geen babybed kunnen reserveren, besluiten we zelf een bedje voor onze jongste van 1,5 mee te nemen. We hebben nog een Deryan tentje en zetten die thuis vast op. Zo kan ze wennen aan haar nieuwe slaapplek. Daarnaast moeten we goed nadenken over hoeveel bagage we mee willen, en vooral, kunnen meenemen. We spreken af dat ik onderweg de kinderen en de handbagage ‘verplaats’. Tom zorgt voor zijn surfplanken en alle overige bagage. Dat moet dus op een heel efficiënte manier. De backpack (85 liter) stoffen we af. Samen met een Northface-tas op wieltjes moet de bagage voor ons alle 4 erin passen. Want ja, 1 hand moet vrij blijven voor het tillen van 2 surfplanken.
Voor het vervoeren van de kinderen nemen we een draagzak mee waarin je je kindje zowel op je buik als op je rug kunt dragen. We ruilen onze traditionele ‘paraplubuggy’ in voor een opbouwbare buggy (GB Pockit) die mee mag als handbagage in het vliegtuig. De kinderen kunnen elkaar daarin mooi afwisselen. Eenmaal in Sri Lanka denken we vooral per trein en met een privéchauffeur te reizen. Voor het eerste zijn autostoeltjes ronduit onhandig, maar in een auto juist weer zeer welkom. Ik lees dat er nagenoeg geen chauffeurs zijn die autostoeltjes aanbieden. Na wikken en wegen besluiten we geen stoeltjes mee te nemen.
Omdat ik niet weet of er kinderstoelen beschikbaar zullen zijn in restaurants koop ik een Sack ’n Seat. Dat is een doek waarmee je kindje vanaf een jaar of 1 op een gewone stoel kan zitten. Ook zorg ik naast de standaarduitrusting voor een gevulde EHBO-kit, een SOS-armbandje voor de kinderen, zonnebrand, en (zwem)luiers.
Niet te vergeten
We denken erover na om ons eigen huis in Haarlem op Airbnb te verhuren. Omdat we druk genoeg zijn met werken en met de voorbereidingen van onze reis, besluiten we het toch niet te doen. Wel zorgen we voor een huisoppas die tegen een vriendenprijsje in ons huis verblijft. We bellen het kinderdagverblijf waar onze kinderen 3 dagen per week naartoe gaan om te vragen of ze met ons mee kunnen denken. Ruim 6 weken komen ze niet. Hoewel we het grootste gedeelte gewoon doorbetalen krijgen we wel een korting en genoeg inhaaldagen die we na onze reis kunnen inzetten. Ook de moeite waard dus om te onderzoeken. We bellen met de gemeente om onze parkeervergunning voor 6 weken stop te zetten en zetten ons abonnement bij de sportschool on hold. En op Appie.nl plaats ik alvast een bestelling voor de dag dat we terugkomen.
In een volgend blog lees je hoe we de reis hebben ervaren en deel ik onze highlights. Hoe beviel het ons om zo lang 24/7 samen te zijn? Hadden we genoeg spullen mee? Hoe vonden we het om op de eerste accommodatie na niks te hebben geboekt en met 2 peuters op de bonnefooi te reizen? Ben je nieuwsgierig. Lees dan vooral mijn volgende blog.
Happy travels!
Annabelle
